هدایت الکتریکی آب (Electrical conductivity) یا کنداکتیویته آب ، معرف قدرت یونی یک محلول برای انتقال جریان برق است . هر چه میزان جریان برق بیشتری از آب عبور کند ، هدایت الکتریکی آب بالاتر است و نشان میدهد که آب دارای یون های بیشتری است . آب خالص به دلیل نداشتن یون ، جریان برق را از خود عبور نمی دهد .  واحد هدایت الکتریکی آب مو بر سانتی متر (mho/cm) است که زیمنس نیز گفته میشود . برای بزرگتر شدن و ملموس شدن بهتر این عدد ، آنرا یک میلیون بار کوچک میکنند و از واحد میکرو مو بر سانتی متر (µmho/cm) استفاده میشود که میکروزیمنس نیز به آن گفته می شود . هدایت الکتریکی آب خالص در دمای 25 درجه سلسیوس برابر با 0.056µmho/cm است . هر چه آب دارای یون بیشتری باشد ( املاح ) ، میزان عدد EC بیشتر خواهد بود . مثلا آبهای چشمه های طبیعی EC در محدوده 200 دارند و آب لوله کشی شهری EC در محدوده 700 و آب دریا EC در محدوده 40000 دارد .

شاید همگی ما ازمایش ساده هدایت الکتریکی در دوران مدرسه را انجام داده ایم که مقداری اندکی جریان برق را از آب عبور دادیم و لامپ روشن نشد در حالی که بعد از اضافه شدن نمک به آب لامپ روشن شد و نشان داد که هدایت الکتریکی آب بعد از اضافه شدن نمک به آن ( به دلیل افزایش یونهای محلول در آب) افزایش یافت .

هدایت الکتریکی آب یا EC ، یک پارامتر کلی است و از جزئیات یونها و ترکیب آب چیزی نمیگوید اما با توجه به اندازه گیری بسیار راحت و سریع آن در آبها ، همین عدد کلی نیز اهمیت زیادی پیدا کرده است و با استفاده از آن میتوان یکسری اطلاعات اولیه از آب کسب کرد . مشاهده دستگاه های EC سنج >>> فروش انواع دستگاه تست TDS و EC

رابطه EC و TDS چگونه است ؟

در محلول ها ، یونها جریان برق را منتقل می کنند از این رو EC و TDS رابطه دارد ( TDS یعنی مجموع تمام املاح محلول در آب ) . هر چه میزان EC بیشتر شود ، TDS هم بیشتر خواهد بود و برعکس اما رابطه آنها به صورت خطی نیست ( فرمول ثابتی ندارد ) . در محلولهای رقیق ارتباط این 2 پارامتر به صورت TDS=0.5 EC است . رابطه بین TDS و EC برای هر نمونه آب فرق دارد و به غلظت و نوع ناخالصی های موجود در آب بستگی دارد . این رابطه برای بسیاری از آبهای شهری به صورت TDS=0.55 EC میباشد . برای آبهای سطحی و چاهها (آب نهری) و هدایت الکتریکی ویژه (FC) میتوان از رابطه (TDS_PPM = EC(µ_s/Cm) × (0.63~0.7  استفاده کرد و همچنین برای ابهای صنعتی از رابطه (TDS_PPM = EC(µ_s/Cm) × (~0.9 استفاده نمود . هرچه میزان EC آب بیشتر باشد ، ضریب تبدیلی به 1 نزدیک تر خواهد شد و حتی وقتی EC از 20000 بالاتر می رود ، مقدار ضریب از عدد 1 بیشتر میشود . دلیل آن این است که تجمع بالای یونها در آب بر یکدیگر اثر منفی گذاشته و عملا برخی یونها نقشی ایفا نمیکنند در صورتیکه در محاسبه TDS ، موثر هستند . همچنین آب فوق خالص به آب‌های خالص تر از آب مقطر که هدایت الکتریکی آنها کمتر از ۲ میکرو زیمنس بر سانتیمتر باشد اطلاق می‌شود . در استانداردهای جهانی و همچنین سایت های معتبر زیادی جداولی تهیه شده که برای تبدیل این واحدها به هم به میزان دقیق ، میتوان از انها استفاده کرد .

یک نمونه از جداول برای دمای ثابت 25C را در زیر مشاهده مینمایید که برای آبهای با EC مختلف ، ضریب تبدیلی به TDS را پیشنهاد میکند .

اهمیت این 2 پارامتر در این است که سرعت خورندگی آب در شرایط یکسان با افزایش EC افزایش میابد و نیز با افزایش هدایت الکتریکی آب ، درجه یونیزاسیون نمک های آب کاهش می یابد .